سخت است بغض داشته باشی و

 بغضت را هیچ آهنگی نشکند

 جز صدای کسی که دیگر نیست !

 گاهی وسط یک فکر

گاهی وسط یک خیابان

سردت می کنند

داغت می کنند

رگ خوابت را بلدند

زمینت می زنند

دوستت دارم!

دوستت دارم...

دیگر ارزشیـــ ندارد...

دیگر نمیتوان به این جمله اعتماد کرد...

چون عادیــ شده است.راستو و دروغشــ را نمیتوان تشخیص داد.

مسئله اینجا تمام نمیشود

مهم ترین نگرانی وقتی است که

میخواهی به کسی از ته دل بگویی دوستت دارم

میگویی ولی

افسوس که مانند ندای چوپان دروغگو به نظر میرسد,

با این تفاوت که تو داری چوب چوپان های دروغگویی را میخوری که

ندای دروغشان همه چیز را خراب کرده اند.

و افسوس...

.
.
که حرمت دوستتــــ دارمـــ را شکسته اند

 از چ بنویسم؟؟؟!!!

ازقلبی ک مرانخواست؟!

یاقلبی ک اورا خواست؟!

ازدلم ک شکست؟!

یا از نگاه غریبه اش ک با غریبه آشنا شد؟!

شاید هم گناه ب گردن چشمان او باشد!

ک هیچ ندید مرا!یا ندیده گرفت مرا

 او رفت وانتظارش باقیست...

پشت قدمش عبور اشکم جاریست...

ای کاش بداندکه پس از او عمری در خلوت من همیشه جایش خالیست... 

 دلتنگی که دست از سر دل بر نمی دارد.

دلتنگی که فاصله را نمی فهمد !

نزدیک باشی و اما دور…دور…دور !

تنها که باشی تمام دنیا دیوار و جاده است.

تمام دنیا پر از پنجره هایی است که پرنده ندارند…

پر از کوچه هایی که همه ی آن ها برای رهگذران عاشق به بن بست می رسند!

فکر کن پای این دیوارهای سرد و سنگین چه لیلی ها و مجنون ها که می میرند!

خون بهای این دل های شکسته را چه کسی می دهد ؟!

 وقتی خواستن ها بوی شهوت میدهند

وقتی بودن ها طعم نیاز دارند

وقتی تنهایی ها بی هیچ یادی از یار

با هر کسی پر میشود

وقتی نگاه ها هرزه به هر سو روانه میشود

وقتی غریزه احساس را پوشش میدهد

وقتی انسان بودن آرزویی دست نیافتنی میشود

دیگر نمی خواهمت

نه تو را

و نه هیچ کس دیگر را . . ....

 چند وقتیست همه دلگیرند از من.....

دلیل می خواهند....

مدرک می خواهند برای غمگین بودنم....

برای ناامید بودنم....برای تلخ شدنم.......

نگران نباشید....من نه غمگین شده ام...

نه ناامید....نه تلخ.......

فقط مدتیست به دنبالشان می گردم.....

مدتیست گم شده اند....

صبرم....تحملم......امیدهایم.....انگیزه ام......

نمیدانم کدام صفحه ی قصه ی سرگذشتم جا گذاشتمشان.......